Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, εσωτερικού

(ΚΚΕ εσωτ.). Πολιτικό κόμμα που προέκυψε μετά τη διάσπαση του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (βλ. λ.) το 1968, μετά από διαφωνία ανάμεσα στις δύο πτέρυγές του, που υποστήριζαν οι μεν τη συνέχιση στην υποστήριξη της πολιτικής της Σοβιετικής Ένωσης, και οι δε την τήρηση αποστάσεων μετά την εισβολή των σοβιετικών στρατευμάτων στην Πράγα, την άνοιξη του 1968, και το ευρύτερο ρεύμα της ανανέωσης της κομουνιστικής ιδεολογίας, από τα γεγονότα του Μάη του ’68. Η ονομασία του νέου κόμματος προήλθε από το γραφείο εσωτερικού του ΚΚΕ, που συσπείρωσε τους διαφωνούντες στην επίσημη γραμμή, την οποία εκπροσωπούσε το γραφείο εξωτερικού, που έδρευε στη Ρουμανία, όπου είχαν καταφύγει πολλά ηγετικά στελέχη του κόμματος για να αποφύγουν τις διώξεις της στρατιωτικής δικτατορίας που εγκαθιδρύθηκε τον Απρίλιο του 1967 στη χώρα μας. Μετά τη μεταπολίτευση το ΚΚΕ εσωτ. συμμετείχε στις εκλογικές αναμετρήσεις, συνήθως στα πλαίσια συνεργασιών (με την Ενωμένη Αριστερά το 1974· με τη Συμμαχία το 1977· με τον Συνασπισμό της Αριστεράς και της Προόδου το 1989 και το 1990), ενώ η χαμηλή απήχησή του στις εκλογές που κατέβηκε αυτόνομο (το 1981 και το 1985) συνέβαλε στην αυτοδιάλυση και στην ενσωμάτωσή του στον Συνασπισμό. Μετά την πράξη αυτοδιάλυσης, το 1987, και τον σχηματισμό της Ενωμένης Αριστεράς (ΕΑΡ), ένας μικρός αριθμός μελών διαφώνησε και σχημάτισε το βραχύβιο Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας, εσωτερικού-Ανανεωτική Αριστερά.